Gdy przez naszą głowę przechodzą frazesy związane z poezją kobiecą, przed oczami stają takie postaci, jak Agnieszka Osiecka, Anna Świrszczyńska, Halina Poświatowska, Julia Hartwig czy Wisława Szymborska, z nieodłącznym papierosem przy swoim biurku, zapisująca na kartkach kolejne błyskotliwe wersy.
Współczesna poezja dla kobiet?
Poezja kobieca jest specyficzna – kobiety z reguły mają szerzej rozwiniętą inteligencję emocjonalną, dlatego kojarzymy je najczęściej z utworami o miłości. Nie da się tego uniknąć, a idealnym przykładem będzie H. Poświatowska, której utwory są nadal analizowane przez setki młodych kobiet, wzruszających się nad jej tragicznym życiorysem.
Współczesna kobieca poezja nie ma nic wspólnego z twórczością tamtych czasów. Nie jesteśmy w stanie nawet wyobrazić sobie, jak bardzo zmienił się przekaz poezji. Kiedyś, jak się chciało coś napisać, należało wziąć kartkę i długopis, przemyśleć, zachować. Później zostawiało się w szufladzie albo pokazywało na spotkaniach literackich – wtedy po raz pierwszy wiersz ożywał, zostawał poddany poprawkom, dyskutowało o nim. Pracowano długo na swój warsztat. Wiedziano, co należy poprawić, co robi się źle.
Szybka Instapoezja
Natomiast dzisiejszą poezję trudno jest zdefiniować, wystukujesz coś na klawiaturze i lub ekranie smartfonu i niemal natychmiast wysyłasz do mediów społecznościowych. I bam! Jesteś poetą, a może raczej instapoetą. Ktoś przeczyta to, co napisałeś, daje lajka i przewija dalej. Możesz być z siebie dumny. Twój proces twórczy został zakończony sukcesem.
Chłopcy, których… zalajkowałam?
Przedstawicielką polskiej instapoezji jest Anna Ciarkowska, której sukces zapoczątkował się dzięki bardzo modnemu portalowi, gdzie wrzucała zdjęcia swoich wierszy. Ciarkowska z powodzeniem wydała swój debiutancki tomik, który okazał się hitem wśród niewymagającej publiczności mediów społecznościowych.
Blogi o książkach (jak np. tutaj), literackich podbojach i fanpage pełne są podobnej twórczości.
Rupi Kaur
Wartą uwagi poetką i autorką jest Rupi Kaur. Jej pierwszy, debiutancki tomik sprzedał się w milionach egzemplarzy. Rupi urodziła się w Indiach, a wychowała w Kanadzie. Jej życie składa się z pisania i tworzenia sztuki. Oba tomiki: Mleko i miód oraz Słońce i jej kwiaty stały się bestsellerami książkowymi.
Słodkie jak miód, białe jak mleko
W swojej poezji Rupi jest performatorką – dzieli się ze światem minimalistyczną, krótką formą, w której zawarty jest jej kobiecy, emocjonalny przekaz. Zupełnie, jak powiedział kiedyś Julian Przyboś: Poezja jest jednością wizji skondensowanych w maksimum aluzji wyobrażeniowych i minimum słów. Cielesna poezja Rupi Kaur nadała nowy ton poezji kobiecej – dosłownej, odważnej i konsekwentnej, a przy tym łagodnej i słodkiej. Jej twórczość ma drugie dno, ponieważ jest przede wszystkim aktywistką i feministką działającą przeciwko łamaniu praw kobiet.
Źródła:
- http://www.hitnhot.pl/jesien-2018-premiery-ksiazek – „Jesień 2018 – premiery książek” – stan z 15.10.2018r.
- http://www.edoor.edu.pl/czy-literature-powinnismy-kategoryzowac-na-gorsza-i-lepsza – „Czy literaturę powinniśmy kategoryzować na gorszą i lepszą?” – stan z 10.10.2018r.
